zondag 7 augustus 2011

San Francisco, Alcatraz en Fisherman's Wharf

Vanmorgen met een antieke tram naar The Embarcadero gereden, een grote weg die langs alle pieren loopt tussen de 6 mijl lange San Francisco - Oakland Bay Bridge (waar ongeveer halverwege Treasure Island ligt) en de Fishersman's Wharf. Daar vandaan vertrekt vanaf Pier 33 elk half uur een boot naar Alcatraz. Het uitstapje daar naartoe hadden we al bij het boeken van de reis geboekt.
Alle gebouwen staan daar nog, hoewel natuurlijk in soms trieste staat. Het cellenblok is nog in prima staat en er zijn nog enkele cellen deels ingericht zoals ze in 1963 zijn achtergelaten
Aanvankelijk was Alcatraz 1 van de drie punten waar militairen de San Fracisco Bay konden beschermen met kanonnen tegen degenen die met minder goede bedoelingen de mijnzoekers in het westen wilden belagen. In het begin van de 20e eeuw werden gebouwen neergezet door gevangenen en vanaf 1933 mochten zij daar blijven in deze streng bewaakte staatsgevangenis. Onder andere Al Capone heeft hier gehuisvest gezeten en we kennen Alcatraz natuurlijk ook van de film "The Birdman", die hier echt gevangen heeft gezeten, en van The Rock.

Wij hadden nog de mazzel dat wij op ongeveer het achterste stukje van het eiland waren toen een nieuw gebouw net voor het publiek werd geopend. Het betrof een gebouw waar de gevangenen die mochten werken hun producten maakten. Het is een relatief nieuw gebouw maar het oude gebouw stond geheel op de rand van het eiland waar slchts lopend gesurveilleerd kon worden. Na 2 ontsnappingspogingen hebben ze dat gebouw gesloten en een nieuwe neergezet die we nu als eerste mochten binnenlopen. De gevangenis werd in 1963 gesloten omdat het te duur was om deze gevangenis te onderhouden.
In 1969 is het eiland in totaal 19 maanden bezet geweest door een grote groep bestaande uit de meeste nog bestaande indianenstammen. Zij eisten dat veel land dat van hen was afgenomen aan hen weer zou worden teruggegeven. Dat is voor de indianen een succesvolle bezetting geweest omdat aan hun verzoeken deels is tegemoetgekomen.

Na ons bezoek daar hebben we de Fisherman's Wharf bezocht. Dat zijn een aantal pieren met oude houten gebouwen erop waar allemaal winkels en restaurants zijn gevestigd. Alles in leuke kleuren geverfd. Daar was het uitermate druk en we hebben daar net als in Las Vegas een Hardrock Cafe bezocht voor t-shirts voor Toby en Amke.
Vanaf Pier 39 heb je zicht op een groot aantal grote vlonders waar een groot aantal zeeleeuwen zich liggen te drogen. Soms springt er een zeeleeuw vanuit het water tussen zijn maten en dat geeft dan weer beroering in de groep. Zeer amusant om te zien. Onderaan is een filmpje te zien van de zeeleeuwen.

San Francisco is een stad met enorme contrasten. Wellicht met uitzondering van The Rock en the Wharf zie je werkelijk overal zwervers en de meest vreemde mensen. Je kunt bijna geen trashcan voorbijlopen of er zit wel een zwerver in te graaien. Bijna allemaal zijn het gekleurde mensen. In deze getale heb ik ze nog niet meegemaakt. We zitten hier op steenworp afstand van een soort ministerie waar alle departementen zijn gevestigd van de staat California. Daar omheen stikt het echt van de thuislozen. En het maakt hen niet uit waar ze liggen, ze nemen bijna alle bankjes in het centrum in beslag.
Daarnaast heb je gasten die slechts gekleed in een strak broekje op rolschaatsen over de Embarcadero flaneerde of een persoon waarvan ik dacht dat het een man was die met een jaren 69-hoofdbandje, een rood glitterhemd en een strakke zwarte broek komt aanlopen. Als je hem van achteren ziet kijk je in zijn bilspleet.
Hierbij moet wel worden aangetekend dat wij hier gisteren pas 's middags zijn aangekomen en nauwelijks de tijd hebben gehad het grootste deel van San Francisco te bekijken. Maar twee tramritten van ongeveer 30 minuten maken dat deels goed. Helaas hebben wij ook niet de tijd gehad met de bekende Cable Cars de heuvels te berijden of Chinatown te bekijken. Dan hebben we nog wat te wensen, zullen we maar zeggen!!

Morgen zakken we weer af naar het zuiden, naar Monterey. Daarover morgen dus meer (als we internet hebben).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten