YES, WE SAW A GRIZZLY!!!!

Maar daarover straks meer.

We zijn vroeg opgestaan omdat het inmiddels bekend was dat het midden op de dag erg druk zou zijn bij de bekende geisers. Wij stonden daarom al net over 9 uur op de gigantische parkeerplaats van de meest bekende geiser van Yellowstone National Park, of kortweg YNP, The Old Faithful. Het was een frisse ochtend, dus gekleed in een warme trui zaten we samen met vele anderen te wachten tot deze geiser zou gaan spuiten. Het geschatte tijdstip zou rond 09:56 uur zijn en even na dit tijdstip spoot de geiser zo'n 20 meter de lucht in gedurende ongeveer 1 of 2 minuten. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt langs de vele geisers op dit kleine gebied. Door de sterke zwavellucht en de ene geiser was nog mooier dan de andere. In ieder geval werd je lekker opgewarmd door de warme bronnen.

Daarna nog een bijzondere hotspring bekeken waarbij de stoom, of bijna liever gezegd: dichte mist, die er vanaf kwam oranje, groen en blauw gekleurd was. Dat kwam door de bacteriën die de bodem van de hotspring gekleurd hadden waardoor de zon een bijzondere weerkaatste kleur aan de dampen gaf.

Ook indrukwekkend was de hotspring genaamd Mammoth. Zoals de naam al zegt is dat een enorm gevaarte, grotendeels wit gekleurd vanwege de calciumcarbonaat. In de vele duizenden jaren is dat uitgegroeid tot een indrukwekkend schouwspel waar je deels ook met de auto tussendoor kunt rijden op een scenic tour.

Vervolgens zijn we gegaan naar de Lamar Valley, op advies van die ranger van de Bighorn National Park (zie eerdere log).

Juist dat zou een gebied moeten zijn waar je de meeste dieren zou kunnen treffen, maar dan wel in de vroege ochtend of in de late mddag of avond. En we zijn daarin niet teleurgesteld door de vriendelijke man. Voor de liefhebbers zijn wij daar, afgezien van de inmiddels bekende bizons, ook de volgende dieren tegengekomen: een vulpes vulpes (red fox), een canis latrans (coyote), een taxidea taxus (american badger), een spermophilis armatus (uinta ground squirrel) en last but absoluut not least de Ursus arctos, ofwel de Grizzly Bear.

Doorgaans herken je aan andere auto's dat er levend wild te zien is, maar hier viel op dat er wel erg veel auto's kris kras door elkaar stonden en veel mensen over de rijbaan renden. En natuurlijk bleven wij niet achter. Wij herkenden al snel dat het hier ging om een Grizzly en niet om een Black Bear, want we hadden net daarvoor in een visitorcenter een informatiefilm hierover gezien (en ook gezien hoe plotseling gevaarlijk een bizon kan zijn). Met ongeveer 50 medetoeristen observeerden wij een Grizzly op een afstand van tussen de 80 en 100 meter die rustig in een weide aan het grazen was. Een Grizzly is overigens een omnivoor die zowel gras als mensen eet en alles wat daartussen zit. Werkelijk bizar om dit symbolische Yellowstone-dier van zo dichtbij te kunnen zien in het wild. Na een minuut of 15 kwam er een vrouwelijke ranger die wat orde schepte in de chaos en de mensen links en rechts van de beer op een veilige afstand zette. De beer neigde namelijk langzaam naar de rijbaan te komen en dan moet je hem de vrije doorgang bieden. Na ongeveer 30 minuten vonden wij het welletjes en zijn we doorgereden op zoek naar een moose, beter bekend als een rendier, maar die hebben we niet gevonden.

Langzaam de ondergaande zon tegemoet rijdend zijn we teruggekeerd naar het hotel met een toch wel tevreden gevoel dat we dit dier in het echt mochten aanschouwen.

In West Yellowstone zijn we rond 21:30 nog even gaan eten bij de plaatselijke Mac en gaan nu toch van een heerlijke nachtrust genieten (hopelijk).